melanievanschriek.reismee.nl

Veel gezelligheid, werken, en een leuk weekendje weg:)

Sawadeeka allemaal!

Inmiddels zijn er alweer vier weken voorbij (tijd vliegt echt..) en voel ik mij al behoorlijk ingeburgerd in Bangkok. De mensen zijn aardig, het eten is lekker (en goedkoop), de barretjes zijn gezellig en het bootje begint te wennen.

Elke ochtend gaat om 06:45 m’n wekker (de eerste) en om 07:15 de laatste haha, dan kan ik het allemaal nog net redden om op tijd op stage te komen. Nadat het eindelijk gelukt is om m’n bedje uit te komen, begint de dag met een heerlijk hollands ontbijt: brood met dikke plakken ham (een warm thais ontbijt met noodles of rijst gaat er echt niet in zo vroeg). Na me netjes omgekleed te hebben en dergelijke trek ik de deur achter me dicht en loop richting het Skytrain station. In principe zou ik langer kunnen slapen als ik geen ontiegelijke angst heb voor de scootertaxi’s haha. Iedere ochtend proberen de vriendelijke scooterrijders het weer, maar nee: Mel loopt 10000x liever! De scootertaxi’s rijden echt OVERAL waar je kunt rijden, lopen of fietsen. Aangezien mijn straat uitmond op een van de drukste straten van Bangkok (Sukhumvit), slingeren de scooters tussen alle stilstaande auto’s door, rijden op de stoep en als het even kan ook nog tegen het verkeer in! Ik stond bijna op het punt om het één keer te proberen, maar toen gebeurde er net voor m’n neus een ongeluk met een scootertaxi haha (auto zag de scooter over het hoofd toen hij af wilde slaan). Veilig bij de skytrain aangekomen begint de drukte! Ze zijn hier trouwens ERG koninklijk gezind (zeg niks verkeerds over het koninklijk huis). Iedere ochtend om 8 uur en ’s avonds om 6 uur is het volkslied op alle skytrainstations te horen en staat iedereen abrupt stil uit respect voor de koning. Het volkslied wordt ook gespeeld voorafgaand aan elke film in de bioscoop, voorstelling in het theater et cetera.. en als je niet gaat staan heb je een probleem haha. In de skytrain is het zo ontiegelijk druk! Vaak sta ik klem tussen 2000 andere reizigers. Na 25 minuten kan ik eindelijk weer fatsoenlijk ademen en loop ik een klein stukje naar het bootje. Wanneer het bootje aankomt moet je er heel snel inklimmen en een veilige plek ergens in het midden zoeken. Het water is namelijk zo enorm ranzig dat ik zeker weet dat als je daar een slok van binnenkrijgt je 2 weken doodziek bent. Het riool komt er op uit, de vissen drijven er dood in rond, varanen zwemmen erin en allerlei huisvuil wordt er in gedumpt. Zodra er een andere boot langskomt gaan de zeilen dan ook massaal omhoog om te voorkomen dat ook maar een druppel water je raakt. Na de boottocht te hebben overleefd ben ik ook direct op stage.

Inmiddels zit mijn derde stageweek er bijna op en vermaak ik me nog steeds prima. Aangezien het laagseizoen is, bestaat mijn taak vooral uit het aanpassen van de hotelinformatie, kamerbeschrijving en het zoeken van nieuwe foto’s (en hotels mailen als deze niet te vinden zijn). M’n collega’s zijn leuk en elke lunchpauze eten we ergens in de buurt lekker Thais op straat. Vorige week dinsdag ben ik met enkele collega’s naar een Muay Thai voorstelling geweest, een soort boksshow (met de nadruk op show:P, geen bloed dus). Hoewel ik me echt boksen had voorgesteld was het nog steeds een leuke avond! De donderdag erna gingen we met een grotere groep collega’s naar de Siam Nimarit voorstelling. Deze voorstelling was echt in een mega groot theater en was echt super mooi! De voorstelling ging vooral over het verleden van Siam en hoe de stad is ontstaan. Het einde was echt het mooist, toen vlogen er allemaal mensen door de lucht! ’s Avonds nog snel m’n koffertje gepakt want de volgende dag gaan we voor het eerst een weekendje weg!

’s Ochtends met m’n koffertje richting stage vertrokken! Het leek me van te voren slim om vanaf Siam een taxi te pakken naar stage aangezien het bootje me niet echt een goed idee leek met m’n koffertje. Maar toen ik eenmaal de drukte op de weg zag en me bedacht dat een taxi 10x zo duur is als het bootje dacht ik ‘fack it, ik probeer het gewoon’. Met een hoop gedoe en hulp van de bootman stond ik veilig in het bootje (het bootje stopt max 20/30 seconde per halte) en met wat hulp van m’n medepassagiers stond ik 10 minuten later ook weer aan de kant: GELUKT! Na een dag werken ging ’s avonds dezelfde route weer terug naar het skytrainstation haha (deze keer ging het wel beter). Snel richting Victory Monument gegaan waar Ly op me stond te wachten! Samen snel tickets voor het busje gekocht, die gelijk vertrok! Na 3,5 uur te hebben gereden waren we in Hua Hin! We hadden van te voren een hostel geboekt, maar die bleek zo ver uit het centrum te liggen dat we die maar gecancelled hadden en ter plekke een hostel zijn wezen zoeken. Na een hostel gevonden te hebben in een leuke buurt (om de hoek waren de barretjes), snel ingecheckt te hebben, zijn we de buurt gaan verkennen (lees barretjes). NOU….. dat viel behoorlijk tegen bij het beeld wat we er van hebben! Ik weet nog steeds niet zo goed hoe ik het moet omschrijven, maar het komt op het volgende neer: heeeeeeel veel oude WESTERSE mannetjes, met enorm JONGE Thaise vrouwtjes,, en de rest ladyboys.. Kortom, te veel concurrentie. Na enkele rondjes te hebben gelopen en hier en daar een cocktail te hebben gedronken zijn we snel gaan slapen om fit te zijn voor een dagje strand! (eindelijk!!). ’s middags heerlijk ontbijt op bed gehad van Ly, snel in de taxi naar het strand gegaan en enorm verbrand haha. Ik was aan het eind van de dag zo intens rood dat ik dat die nacht flink gevoeld heb! De volgende dag dus maar een parasol gehuurd… Nu een week later is de roodheid bijna weg en ben ik vooral enorm aan het vervellen.. De afgelopen week stond vooral in het teken van werk, werk en werk. Morgen nog één dagje en dan heerlijk een dagje vrijJ. Wat ik ga doen weet ik nog niet, maar waarschijnlijk heerlijk uitslapen, een nieuwe sleutel regelen.. (Ik was te lui om van de 12e verdieping naar beneden te gaan om m’n sleutel aan Ly te geven, dus ik bedacht dat m’n sleutel naar beneden gooien een stuk slimmer was.. NOU,, niet dus! Hij viel precies in een putje, waardoor de chip gebroken is haha. Het kantoortje waar ik een nieuwe kan vragen is elke dag geopend van 08:30-17:30, maaaar op die tijden ben ik al weg, en ’s avonds nog niet thuis. De bewakingsmannetjes worden al een beetje gek van me, maar zondag ga ik een nieuwe regelen!)

Voor nu heb ik niet meer beleefd, dus tot snel!

Groetjes Melanie

P.s. Het is heerlijk om gewoon Q-music hier te kunnen luisteren!

Reacties

Reacties

peter peelen

Leuk wat je allemaal hebt meegemaakt .
Hoop gauw weer wat van je te horen.
Groetjes Peter.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!